©isabelpousset
Eind vorige week maakte ik foto’s van Zilke. Ze omschrijven zichzelf zo: ‘Zilke staat voor semi-elektronisch levenslied, behaaglijk naïef en prikkelend ontwrichtend. Spontaan opgenomen in een keuken met een laptop en wat er zich in die keuken zoal bevindt. Nederlandstalig met Vlaamse tongval. Mijmeringen en kwinkslagen over vriendschap, respect, verlangen en distantie. Onverholen ernst ontmoet relativerende humor. ‘‘
Ik zag ze onlangs optreden in het Gentse en ik moet zeggen… ‘winterkost…. winterkost…’ Het is nog dagen door mijn hoofd blijven spoken.
Meer info over Zilke op www.zilke.be
